"Ustam ve ben" Elif Şafak

"Öğrenme aşkıyla geçti ömrümüz, aşkı öğrenemesek de"

       Son dönem okuduğum kitaplardan olan Ustam ve Ben, Elif Şafak'ın da bildiğiniz gibi son romanı. Kanuni zamanında Osmanlı İmparatorluğu'na biraz da zorunlu nedenlerle gelen beyaz fil Çota ve bakıcısı Cihan'ın, Mimar Sinan'ın, Mihrimah'ın ve rengarenk bir çok karakterin başından geçen olayları usta bir dille anlatan sıcacık bir roman. Bildiğim kadarıyla Elif Şafak romanlarını İngilizce yazıyor. Bu kitabın ilk sayfalarında çeviren Omca A. Korugan ismiyle karşılaşıyoruz. Bir dönemi anlattığı için o döneme ait kelimelerin kullanılması gerekiyor ki; yazar ve çevirmen okuyanı sıkmadan ama dönemi de ifade edebilecek şekilde bunu okuyucuya geçiriyor. Kitap eleştirmeni değilim ama sıkı bir okuyucuyum. Ben Elif Şafak kitaplarının tamamına yakınını okumuş biri olarak sevdim umarım siz de seversiniz.

Sevgiler Başak

Son okuduğum kitap "Son Ada"

        Yeni bitirdiğim Zülfü Livaneli'nin "Son Ada" romanından bahsetmek istiyorum bugün size. 2009 yılında Orhan Kemal Roman Armağanı'nı kazanmış alegorik tarzda yazılmış bir roman. Korkmayın romanın tamamını anlatıp Spoiler yapmayacağım, anahatlarını vereceğim.
        Kitabın konusuna gelince darbeci bir başkanının emekliliğini huzur içinde geçirmek için ülkenin unutulmuş bir adasına yerleşmesi, bu cennet adada yaşayanların huzurunu kaçırması üzerine kurulu. Beni romanda en çok etkileyen anlatıcı dahil kimsenin isminin verilmemesi oldu. Ülkenin, adanın, yaşayanların...
       Karakterler ev numaraları ya da yaptıkları işlerle anılıyor. Yazar, bakkal ya da 1 numaralı ev gibi. Yaklaşık 200 sayfalık okumaya değer bir kitap olan "Son Ada"yı tüm kitap dostlarına tavsiye ederim.

Sevgiler Başak